25 Mayıs 2011 Çarşamba

Çaba

   Sanırım hayatım boyunca birşeyler için böyle çabalamadım. Bi laf vardı ya , hatırladığım kadarıyla şöyleydi " denedin, yenildin.olsun yine dene, daha iyi yenil ." Bu sözler benim son iki ayımı özetlemek için yazılmış olabilir.

   Daha önceki yazılarımda deyindiğim gibi, eski bir kız arkadaşın peşinde koşuyorum. Buraya kadarı zaten hayatın şakası, ötesinde ise benim davranışlarım komedi yükünü çekiyor olabilir.

   Aslında taa martın başında yaptığım bir planım vardı, tutmadı. Mayıstaki tutar gibi yapıp daha güçlü patladı. Ve mayısın sonlarına yaklaştığımız şu günlerde, daha da net denedim bazı şeyleri. Attığım bir zarf en sonunda dolu döndü, lakin o da zamansız oldu.

   Evde bulunan malzemelerin bi kısmı hatunu burası için cezbederken, içinde bulunduğu akademik durum elini kolunu bağlamakta. Aslında, geldiğim nokta hiç de yabana atılacak durumda değil.

   Kullandığım cümleler, ona yakınlaşmak için bulduğum her delikten " hebele" diye kafamı sokmam, bir çok dostumun dediği gibi " ben şimdiye bırakmıştım peşini" sözüne inat, çabam devam ediyor. Muhtamelen işin sonunda yine "başını" alacağım ama, en azından içim rahat olacak.

   Bir de şu var ; son başarısızlığa uğradığım zamandan beri, çok amaçsız hissediyordum. Klasik tembel öğrenci tablosu vardır ya, " üstünde tişört, altında boxer, yanında birası, boş boş monitöre bakan tip" . Aslında, hayat amacım varken de böyleyim sanırım lan?!

   Herneyse, komik bir yazı çıkmadığının farkındayım elimden. Sanırım vaad ettiğim mizahın " manasız " kısmı bu. Hayatın bizimle açık açık geçtiği taşak.

   Şimdi, tek dileğim; eğer bir yardıma ihtiyacı olana yardım ettiysem, biri arkamdan olumlu birşey söylediyse daha kullanmadığım bu hakkımı, bu gece rica ediyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder