Sabah efendi bir saatte kalktım. Hem yeterince uykumu almış, hem de tüm işlerimi halledecek zamanı bırakmıştım kendime.
Önceki geceden yaşadığım hayalkırıklıkları ve öfke uykumu uzatacak şekilde fiziksel etki yapınca, bazı işlerimi ertelemenin, geri kalanları ise ziyadesiyle yerine getirmenin peşindeydim. Lakin, bu yazının ilk ayağını oluşturan "Eşek " başlıklı yazdıkaki gibi, tanrının veya ilahi güçlerin bana ders vereceğini ; " oğlum, bunlar dert mi? şunlara daralarak hayatını geçiriyorsun ama, vuracağım bak şimşeği ağzına" öğretisi ile ruhumu yoğuracağını nereden bilebilirdim...
Güne başlayabilmek adına tükenen maddi kaynaklarımı yenilemek için, paranın ulaştığı kurum olan P.T.T.'ye doğru hızlı ve kararlı adımlarla ilerlemeye başladım. Öğle tatiline çıkmalarına 10 dakika kala ulaştığım kurumdaki sıcak ve huzur veren ortama karşın, parayı çekmem için gereken nüfus cüzdanımı bulamayınca, ruhum ve bedenim korkunç karanlıklara, tadılmamış işkencelere yelken açtı.
Bu korku ve boşluk hissi içerisinde, kimliğimi altına üstüne getirdiğim evde de bulamadım. Yıllardır, kelimenin tam anlamıyla " ebesi sikilen", yani değiştirmenin farz olduğu kimliğim sonunda intihar etmişti, yen kimliğe mecburdum.
Tanrım, bu nasıl bir endişe ve eziklik hissiydi; bir nüfus müdürlüğü bul, oraya para ver, gazeteye ilan ver, sakalını saçını kes, aaaaagh ... Bir sürü ama bir sürü eziyet. Hatta, kimliğimi kaybettiğimi söylediğim bir arkadaşımın tabiriyle " kimliğini kaybettiğinde çok korktum, benim tanıdığım ... (benden bahsediyor) bu işleri yapacağına intihar eder" . Sonra gülüştük, ama ben bu fikri aklımdan cidden geçirmiştim.
Tüm eve girip çıkan arkadaşlara mesaj attım, evi didik didik ettim, sık gittiğim mekanlara sordurdum, ceplerimi ve çantamı karıştırdım. Yoktu yoktu yoktu.
Kredi kartı yenileme işlemimden tutun, P.T.T.'de rehin kalan paramı çekmeme kadar her iş için kimliğime ihtiyacım vardı.
Tüm kurumların mesai saatlerini bitirmeye yaklaştığı sırada, aklıma son bir yer geldi. Sağı solu aramaktan tükettiğim kontörlerimin beni engellemesine izin vermedim. Facebooktan rica ettiğim eski ev arkadaşım , geçen ay gittiğim başka bir P.T.T.'yi aradı, ve kimliğimin orada olduğunu öğrendi.
Ve tanrı çok kısa zaman içerisinde 2. defa önce eşşeğimi kaybettirdi, sonra da buldurdu. Ben onun sevgili kuluyum .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder