11 Mayıs 2011 Çarşamba

Böcek

   Hayatım boyunca pikniklerden nefret ettim. İnsanlar pikniklerde eğlenir, gezer, uyuklarken; ben, üstümde kalın bir pantalon, kalın bir uzun kollu ile somurtuk bir şekilde arabada otururdum. Keza, böceklerden nefret ettiğim, ve nedense uçan tüm kamikaze tipi canlıların garip bir şekilde mangal kokusuna geldiği için piknik ortamından uzak dururdum. ( dumandan kaçması gerekir benim bildiğim haşeratların).

 " Ay bilmem ne hanım ( anneme sesleniyor burada piknik sorumlusu ), sizin oğlan da pek bi depresif, içine kapanık falan sanırım " cümleleri ile, beni psikolojik açıdan ilerleyen saatlerde iyice hırpalayacak, belki de rezil ettiğimi hissedecek olan anneme yavaş yavaş gaz verilirdi. Sonuç olarak, ya insanlarla bir arada olmaktan keyf almayan bir asosyal ya da kuul gözükmeye çalışan bir ergen gibi adledilirdim. Nedese kimse gerçekten böceklerden (özellikle üstüme pike yapacak kadar çılgın olanlardan ) korktuğumu ciddiye almazdı. Öss'ye girdiğimiz senelerde, dershanelerde çetrefilli sorulara öyle alıştırmışlardı ki, sınav günü gelen kolay soruları bile zorlardan daha fazla zaman harcayarak çözerdik, " bu , bu kadar kolay olamaz hoca, kesin piçlik var" mentalitesi güderdik. Benim böcek korkusu da yıllarda akraba , aile dostu, dost ortamlarında böyle düşünüldü " hayır canım, 100 kiloluk adam ufacık böcekten mi korkar yav, hah hah ha ( entel gülüşü, şarap tatmış gibi)" cümleleriyle de dışarı vuruldu.

   Lakin, sonuç olarak böceklerden korkuyordum, hala korkuyorum, ve pikniğe gitmekten nefret ediyorum. Şu hayatta betondan aldığım keyfi sanırım hiçbirşeyden alamadım.

1 yorum:

  1. koca insan niye böcekten korkar ki ya üstüne bas ezilsin gitsin, al eline gazeteyi tak vur kafasına ölsün gitsin :D Ama bi yandan da hakkın var hamamböceğine hiç tahamülüm yoktur. Sana bir tavsiye Raid max'la dolaş yeşil olanla anında etkili uçan böceğe sık küt ölsün :D

    YanıtlaSil